تو باشی!

خواهم که که مجنون باشم و لیلا تو باشی

دور از هیاهو باشم و تنها تو باشی

همچون صدف‌هایی که با ساحل عجین‌اند

یک موج کوچک باشم و دریا تو باشی

می‌خواهم از لیلای خود شعری بگویم

شاید غزل‌ها و رباعی‌ها تو باشی

باران هوای شهر من را خیس کرده‌ست

شاید که خورشید زمین ما تو باشی

من تک درخت کوچکی روییده در دشت

کوه و تمام جنگل و صحرا تو باشی

من مثل نیل آشفته و سردرگم و مست

آرام، چون گهواره‌ی موسی تو باشی!

[20. بهمن. 91]